Qe te “bejme” Njeriun, duhet t’i njohim “qenien”!
(y.l)
NË BOTËN E QËNIES
.
kur dua të jem i qetë në bisedë me “ata”,
dhe emocioni të mos më kaplojë arsyen,
u heq emrat,
u heq identitetet,
shkëpus nga ata lidhjet me veten…
dhe më pas rizhytem sërish në botën e komunikimit,
ku tashmë lëvizin ekzistenca
fshehur mbas portreteve,
në botën ku vijnë dhe ikin
mimika,
atje mes trafikut të dëndur me sjellje…
ku derdhen buzëqeshje,
e zvarriten ngërdheshje.
.
Kështu,
më qartë e shoh Njeriun,
në ketë botë që ndertojë,
në botën
e “Qënies” pa emër.
***
y.l
