Ismet Tahiraj
Në kodrën e kuajve
PO, frushkulloj mali
Po ti ku ishe ,që këtu s’ishe
Eja në Kodrën e kuajve*
Kroi që freskohen populli
Dhe thana ,ulzë
Kanë vene dukat në sytha
Ndritetin ,se ndritenin akoma
Si sytë e tuaj
Që kur shoh trembem
Tjetër për tjetër nuk dua
Veç kokëshamije
Aty të jesh ti ,ku del lulevjollce
Të na deh më aromë magjie
Siç më deh frymë jote
Flokët e mëndafshtë
Që gjaku I fryen kapilaret
Blirët presin ,ooo presin
Këngën e bilbilave matanë
Por unë vij e vij
Vjen edhe ti,
Shtrihemi në lëndinën e zambakëve
Pike gjaku njëri tjetërit s’I lëmë
Shpirtërat kroi I kulluar na I kthej….
*Kodra e kujave shtrihet prej Klinë të epërme në perëndim ,
deri në Skënderaj
