Në një bllok të vjetër, të zvetnuar nga koha
fshiva me gisht pluhurin mbi fletë
si mbi një ekran ngjyrë gri.
Vargjet mbi fletë filluan një pëshpëritje të ëmbël
Ishin skenoprovat më të bukura
që kisha sajdisur për ty…
Sa e sa fletë u zgjuan nga gjumi letargjik
me emrin tënd të kapitalizuar
dhe me kujtimet e një perle që lotonte e fshehur aty…
E thyeva guackën e kujtimeve
në trallisje të ëmbël, në herezi
për të të rigjetur ty…
Ti e di se nuk kam shenjën e rinjohjes në llërë
Nuk nxjerr tym nga baladat
jam i vdekshëm, i yti, njeri…
Ti e di sa jam urtësuar në jetë
dhe vagonat e viteve i shtyva shumë larg
Tash veç kujtimi fle mbi varg…
Mbeta i hepuar mbi fletët
si retë mbi kokë në një ditë me shi
Isha lagur i tëri; s’e di nëse ti…
Në një bllok të vjetër kujtimesh
U ndalova…Nuk e di se si!
Vargjet i shkriva për ty!
