Në një fushë mbushur me lule-Godo Mehmetaj


Ne nje fushe mbushur me lule

plot margarita pranvere

ne nje stol i ulur vetem

larg pranis se te tjerve.

Nderment kaloja ca vargje

nisa te shkruaj poezine

nje nga zogjte me vinte prane

se cme thosh me cicerime.

Zogu hip e zbrit nga pema

mblidhte bare per folene

un vazhdoj trazoj fjalet

e ndjeja veten te qete

Në këtë dite kaq e bukur

plote arome e gjelberim

era loz me rete e qiellit

un vazhdoja poezine.