Në paëndërr kam jetuar,
Braktisur nga Perëndia,
Mijëra vjet kanë kaluar,
Sikur s’ishin ditët e mia!
Hëngrën, pinë këtyre krojeve,
Lanë atdheun në një krah,
Veç i morën mjaltin hojeve!
Polli toka gra e burra,
Që u shkrinë që u tretën,
Në stuhira të mëdha,
Yje për atdheun mbetën!
Politika si kurseu,
I la rrugëve, i gënjeu,
Luftëtarët e lirisë,
Krenarinë e krenarisë!
Sharlatanët, hajdutët,
Tradhëtarët e pa besë,
U bënë bashkë të gjithë
makutët,
Atdheun lanë pa pjesë.
Po ku je o burrë i dheut,
O shqiptar i Kastriotit,
Ngrihu, zgjohu, bëhu burrë,
Dhe futu në udhë të zotit!
Në paëndërr kam jetuar,
I braktisur, i përhumbur,
Ngrihu e më jep në duar,
Krenarinë që ke humbur!
