Nëpër korridorin që bën gjumë kloroformi
shkon e vjen një majmun me bluzë të bardhë.
Sytë e tij më thonë “mos u afro”.
“Je bërë,” më pëshpërit ai, “si një figurinë porcelani.”
Gjithsaherë ia shoh sytë, sytë e tij të ftohtë,
më ndizet dëshira për të zbuluar misterin.
“Shët,” më pëshpërit ai, “tash ata po largojnë fantazmat.”
Njeri-tjetrit i masim rrëqethjet, kur dëgjojmë ca klithma zooparku dhe muzgu,
që depërton deri këtu,
bën sikur nuk sheh.
“U duket,” më pëshpërit ai,
“se kushedi ku i përgjon hakmarrja.”
– Ligor Stafa
* * *
IN THE WARD OF PHANTASMOPHOBES
Through the sleeping, chloroform-laden corridor,
A monkey in a white apron paces back and forth.
His eyes warn me, “Don’t come closer.”
“You’ve become,” he whispers to me, “like a porcelain figurine.”
“Whenever I see his eyes, his cold eyes,
The desire to uncover the mystery ignites within me.
“Hush,” he whispers to me, “now they are banishing the phantoms.”
“We gauge each other’s shudders,
When we hear the cries of the zoo and the dusk,
Penetrating even this place,
He feigns ignorance.
“It appears,” he whispers to me,
“That revenge may be lurking nearby.”
– English translation by Ukë ZENEL Buçpapaj
