Në stinën e dasmave-Qemal Q. Sinanaj


Disa netë këtu afër , tej pallatit

E kishim një dasmë

Sa të thjeshtë !..

Mu në mes të sheshit

Muzikë , këngë edhe valle

Edhe meloditë …

Si dolën udhëve

Jo kështu të gjitha dasmat

Kështu, të thjeshtat e më të thjeshtave !..

Mbrëmë s’u dëgjua asgjë…

Ndoshta , diku …

Ishin në një darkë me drita

Sot , që me flladin e mëngjesit

Erdhën krushqit , që të marrin nusen

Edhe përsëri …

Te sheshi njerëz kishte

U zgjusn sokakët e lulet në dritare

U gjallërua përsëri dita !

Ja ! …

Tek e morën nusen

Një makinë me shirita e lule

Ikën …

E ndërruan udhën

Jo andej nga erdhën

Në anën tjetër të pallatit

Ja , andej ikën …

Oh , ç’zakon i vjetër…

Po që është edhe i bukur

Pse i ndërrojnë udhët ?

Vërtet , që njerëzit gëzojnë

Po dhe gëzimet s’janë njëlloj

Po atje , ku ka një dhimbje

Si gjithnjë te nëna me sy të enjtur

Ajo i ndjen të gjitha

Nuk ndërron dot një zemër !..