Nëpër misër, nëpër grurë…
E moj e bukur gjitonë,
Emi Arbëror..
U keni erdhur
Nde dite te tatës.
Ore o, tu ve u një faje,
Është glua ynë…
Qre pse kam burrinë nga dhite,
Ore u, meta ne grikë te shtrungës
Te skaris edhe dhite,
Dlemet ikën deteve e steresë,
U e plaka, rri e klja
Nani tu mësoi ,nipave arbërisht.
Jeni mire atje,
U do gëzohem shumë,
Ne dhe te tatës do vij.
U deftoia,
Skeshem te haj.
Ce faji do hamë sonte…
Ore kam fasueze me kripe..
Por ata. S, pyesin shume,
Ne grikë te pushkës
na vunë.
Ca vite me prapa
Ujku është ujk.
… neper misre, neper grurë…
Poezi me glu te arbërishtes, lad bizhga@
Nga përrallat e tatës…
Athine, me lagjen plake.
