Kur e humb mëngjesi
vesën
dita tkurret kohën mbledh,
Si dallgë luleve mbillet
nga erë vetëtime.
Në mes thashetheme
Hijesh
ti më tretesh si shkumë
deti
Kur e humb përthyer
shpresën
mëngjesit tjetër të zhgënjyer.
Rrokullisen gurë buzë
lumit
puhiza gremis në harresë,
Në furtunë papritur u
Ndesh
gjithçka rrëzoi
si gjethet në vjeshtë.