Ngela i ri
Kishim rini ,të bagatshme me shoqëri
E kultivonim me shumë dashuri
Grumbull,shetitnim gjërë e gjatë
Ndiheshim,krenarë me kokën lartë
Ndër vite,ca shokë nuk duken
Si në qetësi,gradualisht zhduken
Shoqëria e rinisë,nis të zvoglohet
Me shokë, të ri nuk arnohet
Mos ikni,me cilin do ngeli unë i ri
Do të më ndjekin,ditët me shi
Do detyrohem të ri shtrirë, mbi kanape
Megjithate,si Guliveri eci mbi dhe
Unë akoma si i ri, me synime plotë
Ngela për t’i qajtë, kujtimet me lotë
Megjithse i vetmuar, ndihem i ri
Viteve,s’u a kam frikën qëndroj si lisi
Nexhat Bexheti
About Post Author
