Nijazi Kastrati
Me ty vargu im
Me ty vargu im lind dielli në agim
Shtrinë rrezet e tij mbi mal e fushë
Shndrit si xherdan nuseje në gushë.
Bilbilat ia thonë këngës në mëngjes
Këngën e tij të bukur ti varg e ndimon
Në kaltërsinë qiellore shqipja e lirë fluturon.
Me ty mbushet plot kaltërsi qielli
Syri soditë prehet në qetësi
Nga thellësi e shpirtit ti sjell dashuri.
Mëngjeseve në livadh shkëlqen vesa
Kërcen më nxitim çdoherë pilivesa
Gjyshes në prehër i shkon e ëmbëla mbesa.
Me ty varg yjet e mëngjesit hedhin valle
Hënës shpesh i bëhën dëshmitarë
Dashurive rinore plot zjarr.
Ndonëse valëzë e detit vie e qetë
Në mbrendi të vargut diq jehon, buqet
Zemra e trazuar e poetit nuk qetësohet lehtë.
Shpeshherë ti varg vjen i trazuar
Me vetëtimë, oshëtimë e bubullimë
Në fund çlirohet sadopak poeti, i qetë rrin!
About Post Author
