Ka dhimbje dhe plagë që nuk mbyllen ,
jetojnë dhe kthehen përsëri .
Në botën gënjeshtare që shikojmë,
dhe dhimbjen me sy e pranojmë .
Përse vallë fëmijët e pafajshëm ,
në krahët e nënës s’nxjerin zë.
Dhe shpirti i tyre i vogël ,
bërtet me aq forcë si asnjë .
Sa pak dhe sa shumë që jetojmë ,
me dhimbje të madhe zemra qanë.
Ku vallë do kërkojmë ne të drejtën ,
ku botën e sheh ” kasaphanë “!