ΛΕΥΤΕΡΗΣ ΣΙΩΜΟΣ
ΒΛΑΣΟΒΑ ΜΟΥΣΤΑ
Një grua kalon
ΠΕΡΝΑΕΙ ΜΙΑ ΓΥΝΑΙΚΑ
( ΝJË GRUA KALON)
Για όλο τον κοσμο ζωοδόχα
Όλη την οικουμένη
Έχει τα στήθη
Εναι νερομάνα
Είναι η πόρτα
Μονο απ’ τη μάνα
Βγαίνουν οι μύθοι.
Μια γυναίκα περνάει
Το νιωθετε;
Είναι λειμώνας
Λόφος, βουνά
Εκεινη
Φωλίτσα για τα πουλιά όλα
Εκείνη
Σπινθήρας φωτιάς.
Μια γυναίκα περνάει..
Η καλοσύνη
Αγγελική, ωραία, σπάνια
Κινεί , βαστάει ορθιους
Αστερισμούς ολους
Στα ουράνια.
Μια γυναίκα περνάει
Στα δικά της βήματα
Τα άστρα τ’ ουρανού φτερουγίζουν
Σαν να συνοδεύουν νανουρίσματα
Την ραίνουν με φως
Δρόμο της ανοίγουν.
Απόδοση από τα αλβανικά Λευτέρης Σιώμος Κ/440 Β.μ.α.
NJË GRUA KALON
Një grua kalon
Nga gjiri i saj merr jetë bota
Gjithë njerëzimi
Aty rritet
Ajo është gurra
Ajo porta
Veç nga nëna dalin mitet.
Kalon një grua
a e ndjeni?
Është lëndina
Kodra, mali
Ajo
Foletë për të gjithë zogjtë
Ajo
Shkëndija e çdo zjarri.
Kalon një grua
Mirësia
Me butësinë ëngjëllore
Ajo lëviz e mban në këmbë
Gjithë galaktikat
Qiellore.
Kalon një grua
Hapi i saj
Sikur përcjell ndonjë ninullë
Fërfërijnë në qiell yjet
I bëjnë dritë
E i bëjnë udhë.
About Post Author
