NJË STOL …
————–
Një stol i vetmuar në pyll,
Harruar në prehërin e vjeshtës ,
Mes gjethesh që bien pa frymë ,
Si shpirtra që vuajnë të heshtur .
Ma lini ju stolin të vetëm ,
Në pritje ,sfilitje pafund .
Do ulet dikush sot , a nesër ,
Bohem ,piktor , ndoshta unë .
Një stol i vetmuar në pyll ,
Më pret mua mikun e vjetër ..
Me xhupin vjeshtor në shpinë ,
Me pikëllimin hënor të vjershës .
Ma lini ju stolin të vetëm ,
Në pritje , sfilitje pa fund ,
T’u them se në shpirt unë kam vjeshtën ,
Një gjethe e saj jam dhe unë .
Një stol i harruar në pyll ,
Po ty s’të harrova gjithë jetën …
Mes gjethesh që bien pa frymë ,
Si shpirtra që vuajnë të heshtur ….
&*&*&*&*&*&*&*&*&*&*&*&*&*&*&
About Post Author
