Remzie Raci Rexhbogaj
PA ZË
– Në heshtjet e mia aty do të struken ku mbizotëron njerëzia!
Vetes po i thëm
Të vuash në heshtje
Por, ç’më thotë
Kjo zemër zeza
Do plcas se nuk duroj më
Me dhembje në shpirt
Dhe sy të përlotur
Me shpresë të shuar se
Ti Erna ime
S`do më kthehesh prap
Unë këtij libri të mallit
Do t`i vëj kapak
Në ngjyrën e harresës
S`dua që të mbes
Si nur paqeje
Varg dridhërimi
Në libër do jem
Dhe malli e dhembja
Le të trokasin
Në heshtjet e mia
Aty do të struken
Ku mbizotëron njerëzia
E kur unë të dëgjoj vetem
Heshtjen e varrit
Aty ku trishtimit do t`i vi e fundi
Aty ku shpirti do të ketë lehtësi
Kur me Ty Erna
Do të jemi bashkë aty
Eh, sa shumë fjalë
Që kam për t`i thënë
Sa shumë biseda përgjysëm
Kur i kemi lënë
Aty së bashku kem për të fjetur
Askush ma s`do na trazoj
Në gjumin e vdekjes
Do t`i ndjejmë lotët
Kur të pikojnë mbi varr
Vetëm të atyre që vërtetë
Për ne kanë shumë mall.
