PAVDEKËSIA( ΑΘΑΝΑΣΙΑ)
Në ballkonin tim përpara ç’ kërkon ti pavdekësi
Si duroka zemra ime që s’ më jep pak rëndësi
Mbarë botës ti të deshën shumë mbretër dhe poetë
Veçse asnjë degëz mëndre nuk u fale asnjëherë.
Qenke e pashpirt, si një grusht i vdekjes je
Erdhën kohra që të besuam ne vërtetë
Pronë të saj lakmon ta ketë çdo brezni
O e bukura vajzë që s’ të fitoi asnjeri.
Në ballkonin tim përpara ç’ kërkon ti pavdekësi..
Me ç’ farë flije të çuditshme i ke dhënë jetës kredi
Të pasur e të etur mbrinë dhe të thjeshtë pelegrinë
Nga ajo çesmë e kopshtit tënd s’u fale kurrë freskinë.
Shqipëroi: Lefter ShomoK/558 n.g. α.
