Elvira Zeneli
PEMA E SHPRESËS
Dashurohemi
E s’dimë pse!
Qetësia e paqtë
Na rrit Pemën e Shpresës
E ne vjelim frutat
E kënaqësisë së mishtë!
Nëse ndodh e pandodhura
Dhe frutet dergjen përtokë
Në kalbëzim,
Ne besojmë te Pema e Shpresës
Në Rigjallërim!
Si besimtarë të vërtetë,
Flakim tej çdo dyshim!
I falemi hyjnores ndjenjë,
Dashurisë…
Edhe pse, tashmë,
Në formën e nostalgjisë!
Nostalgjia
Na shpërbleka ëmbël,
Ndonëse Pema e mishtë e Shpresës
Përtokë dergjet,
E shtrirë në humusin e gjithësisë!
