Jetuam në kohë të vështira
Thundra e pushtuesit e rënd
Për Shqipen shtrembër na vinte historia
Kurrë s’na lejohej ta thirrnim nënë.
Dhe radio shqip nuk lejohej
Madje dhe muzika qe ndaluar
U desh shumë gjak situata të ndryshohej
Dardanin ta shohim të çliruar.
Nuk pyetën shqipet nga hordhitë
Gjuhën shqipe se braktisëm
Ndër breza e përcollëm në breza
Atdhe dashurinë më fortë e rritëm.
Ndjehem e priveligjuar
Se këtë mision e vazhdoj
Që me fëmijët ku jam duke punuar
Me në gjuhën e nënës u këndoj.
Të vegjël janë fëmijët dardan
Por të mbushur me krenari
Dhe pse të vegjël janë
Mëmëdheun e thërrasin SHQIPËRI.
