Është një shesh i akullt që të mbërthen
me duart e tij të ftohta, shesh i akullt,
ku ti je një mundim që ndjek mënyrën
se si hapet një portë e kristaltë,
ku ti je një disk për tekat e natyrshme,
një pëshpëritje mes pëshpëritjeve
për rrëshqitjen, për mosrrëshqitjen.
Është më pas një udhërrëfyes për lëvizje
të përkryera, një përqafim i egër
dhe një përqafim i akullt,
pritja për një zgjidhje,
por edhe një ankth që përvidhet netëve
për rrëshqitjen, për mosrrëshqitjen.
Në këtë përzierje lëvizjesh, pritjesh,
ankthesh dikush shkon
duke imituar përbindëshin e tërhequr,
duke iu shmangur lornjetëve të bezdisshëm,
që fiksojnë ca imazhe
për rrëshqitjen, për mosrrëshqitjen,
ku edhe magjia e këpucëve magjike
prishet.
