Për vitet e moshës…Vilson Mersinllari


————————————–

Për vitet e moshës,nuk desha të shkruaja

por u vura me veten time,shumë në siklet

si sot në këtë datë,mua më ka lindur Nëna

se si ikën pa pritur,gjashtëdhjet e pesë vjet ?

Ikën vitet si uji,ikën fare pa u ndjerë

dhe akoma më duket vetja,sikur jam fëmi

trokiti tek unë,trokiti pleqëri e mjerë

dhe mëndja më gënjen,më thotë;-je akoma i ri.

Një thënje të pleqëve të parë,unë e mbaj mënd

dhe këtë shpesh herë,në këtë moshë e kujtoj

plakut dhe fëmijës,bëji qefin,lëshoi pak vënd

sepse nga mëndja dhe huqet,janë të dy njëlloj.

sepse nga mëndja dhe huqet,janë të dy njëlloj.