Petraq Pali :Ndodhi…

Nje here e zuri nata nje malesor që për hall kishte ardhur nga anet tona.

Kohë e keqe, furtunë,erësirë i detyruar kërkoi strehim.

Mbasi foli e foli matanë gardhit…

-O i Zoti shtëpisë a mund të strehoemi sonte se më zuri nata.?

-I Zoti nuk degjoi mirë e pyet kush je.

-Jam Zef Ndoc Dedë Mark Prenga…

– Bujrum Futuni brënda foli i zoti shtëpisë i fundit të mbyllë lesën*( Portë oborri)

– Kur u fut Zefi i zoti nuk pa të tjerë dhe pyeti ?

– Çi bëre të tjerët…

– Jo unë jam vetëm…

– Po sikur përmënde katër pesë emra….

Unë jam Zefi

Ndoci ish im atë

Deda ishte gjyshi..

Marku Stërgjyshi

E Prenga katragjyshi…

Qeshi Labi, hoqi qylafin e me vrap theri nëpër natë kecin…për mikpritjen zakonore !