Petros Tserkezis
Ju pershendes miq per nje pervjetor te bukurfragment nga romani: “NATË ME RACHEL”NJË NATË ME ELEMENTE TË PAPRECEDENTUARA¬1¬Rachel trokiti në derën e dyqanit me ngulm dhe pa kuptim për mjaft kohë. Ishte ora katër e mëngjesit dhe i ftohti po tërbonte. Zemra e dimrit Muaji shkurt. Ajo mbante në dorë një nga pompat e saj me një thembër të thyer dhe po çalonte para dritareve të dyqanit “BATINOS DHE BIR BOOT, ËNDRRA IME”, duke bërtitur: “Batino hapu për mua, Batino mos u bëj i pashpirt, hape tim! Do të pendohesh hidhur nëse nuk më hapesh. Sonte po vij si një zonjë e rritur me duart plot. Me hapni ju them sepse se shpejti do behem kub akulli dhe do me gjeni te ngrire. Ju lutem hapeni për mua para se të vijë kalorësi i zi. Mbaj një tufë lekësh i kam harxhuar me djersën time. Do të më duash sonte. Eja hape për mua baba i dashur. Më kthe mua ti xhaxha i adhurueshëm! Hape dreqin nga unë! Me sasinë që mbaj do të të dukem qenia më e ëmbël në botë. Sonte do të festojmë. Do ta festojmë miqësinë. Do të festojmë po të them, ndize! Ata nuk bëjnë këtë lloj festivali po ju lutem, po dridhem. Po të lutem vdes e di që i do paratë më shumë se çdo gjë në shtëpi. Edhe një minutë nëse nuk më hap, mirupafshim. Shpirti im do të digjet krahë. Drita në dritaren e dyqanit u ngrit sikur çalonte gjithashtu.Një maskë për fytyrën. Një dritë e larë me një ndotje të një ironie që buron nga reflektimet e dimrit të ekranit të porcelanit. Një reflektim i të qeshurës qëlbësirë pa shpirt.Një bebe qau pranë. Hape një dritare. U dëgjua një mallkim: “Dreqin qofsh! » dhe dritarja e mbyllur me bubullima. “Batino, e shoh që nuk dëshiron të ma hapësh mua, turp në qafë. Jam jashtë, mirupafshim. Ëndrra të bukura, baba i pashpirt. Diku ku të gjej një çati. Me aq parajsë që mbaj, hapen shumë dyer. Dhe portën e parajsës. Nëse nuk gjej në tokë, portat e qiellit do të më hapen. Shën Pjetri nuk do para të hapen për mua. “Në të njëjtën kohë nga “dhoma e miqve” siç e quajti filloi një trokitje e dëshpëruar në derë: “Z. Batino hape, Rachel erdhi! Ajo po qan, ajo po fle! Zoti Batino!… “Maks K. ai kishte dy ditë që punonte si shitës dhe e pritën për një natë të dytë në vilën e tij Batino, në dhomën e miqve. Ajo ishte zgjuar nga goditjet e para të Rachel. Edhe pse dhoma ishte në pjesën e pasme të shtëpisë, me pamje nga oborri. Ai ishte ngritur dhe kishte vrapuar drejt derës, por çelësi nuk ishte në vrimën e drynit. Ai u bë i çuditshëm. Ai e kishte lënë aty ndërsa shefi e kishte urdhëruar të. Wat kishte ndodhur. Nëse nuk do ta kishte vendosur? Nuk kishte pirë pak si shumë dhe kishte harruar ku e kishte lënë. Shikoi në xhepa, në çantë, nën jastëk, në bashkë-modino. Ktheu librin që po lexonte Asgjë. Askund. Çudia e tij u ngrit në nivelin e histerisë. Ai vrapoi përsëri në derë dhe filloi të godiste grushtet e tij sikur po godiste në lugën e një horri. Asgjë më kurrë.”Z. Batino i keni mbyllur të gjitha dyert, hapi, ndryshe do t’i thyej, betohem. “Rachel po fillon të largohet. Duke harruar se ishte zbathur nga njëra këmbë, bëri hapin e parë dhe u pengua. Ajo rrëshqiti dhe ra mbi trotuar. Pompa që mbante në dorë u shemb në rrugë. Në atë moment u hap dera e xhamtë e banjës dhe u shfaq dyqani. “Rachel, fëmija im, a e godite? Ku ke qenë kaq ditë, u shqetësova shumë,” tha ai duke u gjunjëzuar dhe e kapi nga krahu.Ajo e kapi nga dora dhe u ngrit në këmbë.”A je mirë, e dashur? “”Jam mirë, babi i trashë. “Ai e lëshoi krahun e saj dhe bëri disa hapa për të kapur pompën e rënë. Ajo e shikoi atë me një pamje të papërshkrueshme, pothuajse armiqësore. “Isha shumë i shqetësuar,” tha ai përsëri. “Hyr, hyr, fëmija im sepse ke dalë nga këtu. “”Oh, që të vija, a u shqetësove kaq shumë që më do? “Hyr brenda dhe do të flasim. Nuk kam tjetër, të kam vetëm ty, vajzë, nënë, grua, motër. vetëm ti “Prandaj jam, vajzë, grua, nënë, motër”, tha ai, duke i fantur tufën si tifozët para fytyrës së tij, “kur nuk kam para jam një kurvë e mallkuar. “Max më në fund, duke rraskapitur të gjitha përpjekjet me kaçavidë, ishte në gjendje të hapte derën që po dilte nga shkalla dhe doli me vrap.”Pse nuk e hape për të? “”Nuk dëgjova”, tha tjetri dhe e shikoi përsëri. “I dëgjova të gjitha, së shpejti e shkreta do të ishte kthyer në akull”, tha Maksi, “së shpejti do të ishte rrëmbyer nga shpati i rrëshqitshëm për ta fundosur në Pamvotida. Pa justifikime, çfarë faji ka vajza? Ajo punon gjithë natën në piano bar. Si po e lë ai atë në rrugë? Pse nuk i jepet një çelës?Batinët qëndruan të heshtur me grushta të përplasur. Dora që mbante pompën bëri një lëvizje delikate dhe të qëndrueshme në ajër sikur po ngriheshin për një grusht, por ranë si një kafshë e ngordhur.”Shkojmë, bija ime”, pëshpëriti Batinos, duke kapur Rachel nga krahu dhe ata hynë nga dera e xhamit duke duartrokitur dhe ai, si Rachel, me një vështrim kërcënues duke ngritur një valë zemërimi të pashprehur. Zilja e orës së Janinës goditi katër herë.Pjetër ÇerkezisFragment nga romani në proces:”NATË ME RACHEL” ose “THE LIQEN HOUSE”
About Post Author
