Pezull-Dafiola Nepravishta


Pezull

Buzëmbrëmje…errësire,

Nata ecën heshturazi,

Pas xhamave te ngrirë.

Pezull ngeli dashuria,

Udhëton për ku,se di

Vjen tek unë,vrapon tek ti.

Atë ditë vërshuan fjalët,

Si lumi qe merr gurë

Tani që mendohem,

S’do ti thosha kurre.

Ndoshta dhe ti mendohesh,

E gjumi nuk të merr.

Nga fjalët e thëna,

Nata bëhet ferr.

Dhe ferri i dashur,

S’mund te jetë pèrjetèsi

Dielli dhe natën ngroh

Po te duash ti.