“Pijaneci”:Nga Afërdita Hadaj


“Pijaneci”

“Pijaneci” se vret mendjen.

Rri gjithë ditën

pi raki.

Pa e vrarë mendjen

fare,i bën dëm

vetes së tijë.

@

Gdhihet ngryset,

në lokale.

Gotën e rakisë

në dorë,

pasi dehet nga rakija,

mbanë me llafe

një taborr.

@

Fillonë llafet pianeci,

gjithë ditën gjuha,

s’pushon.

I bezdis njerezit

e tjerë,që veç kafe

vijnë shijojnë.

@

Dhe vjenë darka,

sytë pikpongë,

kërkon të vejë në

në shtëpi.

Këmbët osh

i heq qafiri,

se njeh më veten

e tijë.

@

Pa fillonë dhe

sherrin…..sherrë

sikur borxh,

ja ka njeri.

Kërcënon gruan

e shkretë,

e shanë me rop

e me shpi.

@

E’h mor pianecë

me famë,

S’të vjenë zorë

nga shoqeria?

Shkon ja mer lekët familjes,

dhe pa bukë ngelen

fëmija???

@

S’të vjen zorë

more i marrë?

Që familjen

torturon?

Kthjellohu kur ti,

je esëll,se rradaken, kontrollon.

@

Mjerë familjet që

ju kanë, ju vjen zorë

nga shoqërija.

Kur tapë të shonë

në lokale,

veç të varur nga rakija.

@

Çdo pije për burrat është .

po t’a dish, jan me zarar.

Mos e kalo cakun kurrë.

pie dreqin me karar.

@

Mblidhe mendjen,

mor i mjerë.

Mos i bëj vetes qederë.

Se familjen

shkatërron,

dhe jetën, tënde shkurton.

@

Mëndja shumë

po të gënjen,

se në varre asgjë s’gjenë,

nuk ka verë,

dhe raki,

ashtu si e mendon ti.