Poetët vdesin,
Mikut tim, poetit, dokumentaristit ,të shquarit, të pa harruarit ,Petrit Ruka.
Në pavdekësi
poetët vdesin,
ne buzëqeshje,
ne dridhma zemrash.
kur metaforat
si gra të veja,
askush
si shikon….
Poetët vdesin,
Pa zhurmë tenderësh,
Apo rroga të majme.
Në kafe të lirë,
Në një rruge
pa emër..
Si një prift,
Qe u be hoxhe
Dhe priftë
prapë u bë…
Në këtë fshatë
te humbur,
ku reperet
klikohen
si mbretër…
Me fytyrë
të palexueshme
në pritjen e madhe
të asgjësë..
Petriti, kishte 12 vjet,pa pune dhe kur e gjeti,i kërkuan 5000 Euro.
Shkruar me një frymë…ora24. 45
23 maj 2023
About Post Author
