POETI NË URËN E GURIT
…Buzëmbrëmja më zuri tek Ura e Gurit
vërejta plakun i ulur në Shpresën e Dashurisë
leckosur, i pa rruar, me shikjoi drejt në fytyrë
pashë symprehëtësi, doja të pyes kush është, ç’bën aty
isha dhe ende jam tejet kureshtar
ndaj u afrova të panjohurit
por për një çast u ndala, jam në gjendje të ngurtësuar
filloi poezi për Don Zhuanin të recitoj
i kthjelltë, zëri që aty për aty imponon të dashurohet
rrjedhshmëria, tonaliteti, rimat më përvetësuan
papritmas zëri e tradhëtoi poetin e Urës së Jetëgjatësisë
apo vet kërkoi pushim, mbase anulimin e dënimit nga njerëzit!!!
Vazhdon
Vargje poetike
Vargjet frymojnë
