Poeti.
Poeti s’e duron padrejtësinë.
Dhimbja në shpirt zbut planetin.
Dhimbja bën dritë errësirën.
Dashuria e bën qiell poetin.
Zemrën shtrëngon e plagën mjekon,
largon etjen, flak trishtimin.
Kërkon paqen për njerëzimin.
Si mulliri që s’pushon,
poeti flet, poeti rron,
me shoqërinë bisedon,
paqe zemra i kërkon.
Dielli zbret i mjekon plagët,
dhe shëron shpirtin që qan.
Është poeti hy i largët,
që askush dot rob s’e mban.
Shpirtin fal edhe jep shpresë.
Ëndërrat, yjet e ndihmojnë.
Padrejtësia le të vdesë,
shpirt i bukur të jetojë.
Shpirti i bukur s’ gjen qetësi,
zhytet detit, në thellësi
rri shqiponjë mbi çdo shkëmb,
dashuron çdo shpirt që dhëmb.
Ndaj ai i lutet diellit,
Të zbresë engjëjt prej qiellit.
Tufë pëllumbash nis lëshon,
në çdo shpirt kur kuvendon.
Zëri i tij i tij ngrihet ne qiell,
dhe mbi tokë lind vetem diell.
Data -05.08..2023.
Autore :Sheqere Sina Shqipri
te drejtat jane tè Autorit !!!
