POETI
Ecën poeti ….
Ecën tërë ditën rrugëve të Tiranës
Me libra nën sqetull e diellin mbi kokë.
Troket derë më derë të minilibrarive,
Mos ndoshta ndonjë libër shet .
I ngopur me grosh dy herë në javë,
Një pjatë pilaf,e një thelë mish fundjavë
Kursen poeti ndonjë kacille, ti mbetet në xhep .
Me to të botojë librat e tij me vlerë!
Në të ëmblën shtëpi vonë kthehet .
Mbas një maratone ditore nëpër librari .
I lodhur, i përgjumur,
tek tuk me një njollë në rroba nga urbanet e tejmbushur .
Tek dera e pret shikimi i vrazhdë i gruas së vet .
I iku jeta plot vuajtje e sekrete të fshehura në shpirtin e rënduar.
S’di kujt t’i hapet, e s’di kujt t’i besoj,
Enigma të mëdha e stërmundojnē .
Kur pi një gotë raki,lotë nga sytë i pikojnë
Vitet bëjnē punën e vet,dhe tek ky poet .
Teksa e sheh duke ecur me hapat e tij të ngadaltë e thinjat mbi kokë .
Mbyllur në shpirt vitet e jetës, me halle e derte plot !…
