Poezi nga Mimoza S Hametaj


Aty …te krahu i zemres.

Dhe kur me pyet se kam gjelle a buke..

Vjen si veriu troket deres.

E kush ne bote ..do si nena..?

Ne trup te vet krijon femijen.

Pasta e rrit ..syleledhatimi.

Fjalet Jane fjale.. dhe nuk Jane shpirt.

Edhe se “nena” è mpire nga dhimbja,

Qendron si gure dhe fjale nuk nxjerr.

Me thote ..dua te shoh ndryshe..

Te qete ..buzeqeshur per cdo here.

Dora e vajzes eshte e shtrenjte,

Se fjalet kur rime bashke I kursejme.

Por c duhen fjalet nese flasin syte.

Syte Jane te vetmit qe s.. genjejne.