Poezia pa kufij: “Kënga e parë”, përktheu Irma Kurti
KËNGA E PARË
Fusha është tërhequr
përballë sulmit
tronditës të njeriut.
Oh, ç’humnerë është zbuluar
midis pemës së ullirit e njeriut!
Kafsha që këndon:
kafsha që mund
të qajë e të hedhë shtat
kujton kthetrat e saj.
Kthetrat që i mbulonte
me lule e butësi,
por që, në fund, i nxjerr në pah
me të tyren mizori.
Ato kërcasin në duart e mia.
Qëndro larg tyre, djalosh.
Unë jam gati t’i ngul
në mishin tënd të butë.
Jam shndërruar në tigër.
Largohu, përndryshe do të t’copëtoj.
Sot dashuria është baraz me vdekje,
dhe njeriu në pritë për njeriun qëndron.
MIGUEL HERNÁNDEZ, Spanjë, 1910 – 28.3.1942
Përktheu: Irma Kurti
Bashkëpunoi: Germain Droogenbroodt
