Pranverë-nga Fatmir R Gjata


Pranverë

Pranvera vjen, mbi krahë të lehtë, e pupëlndrirë

E gjaku zjen, bëhet i nxehtë, plot me dëshirë

E sythat dehen, me lëng malli, përditë më shumë

Akull zë shkrin, e ujët rrjedh, shpërthen në lumë.

Pranvera vjen, me tulipanët, bërë për dashnorë

Me lule fushe, për t’i bërë tufë, për një kurorë

Ta mbaj mbi flokë, e bukura ime, vetëm atëherë

Ndërrojnë stinët, dimri u tret, e vjen pranverë.

Dhe shi i butë, përmbi çatija, të bjerë.. të bjerë

Me nina-nanë, do këndoj vetë, edhe njëherë

Derisa lodhur, syçkat t’i mbyllë, t’a shoh të flerë

Pastaj do shkruaj, me pëndë të humbur, erdhi pranverë.