“Premtimet!…”
(Mes dy të rinjëve.)
– Sa të dua, shpirti im!…
Dhe besnik, më ke përjetë!…
E pyet vajza, me dyshim:
– Kaq i lumtur, je vërtetë?!.
– Për ty vdes!… Dhe shkoj ne varr!…
Po ti zemer, pse më pyet?!.
– Deklarata, me kaq zjarr,
M’i kan’ bër’ edhe nja… dhjetë!.
* * *
