PSE ?! – ja, E PAFUND E STERJO SPASSES…
⦁ Nga një “ strehëz” e vogël buzë liqenit,celi një shkëndijë prej qiellit !…”
⦁ Normalisti shëtitës
Doli me rrëfenjën “Kurorë Rinie”
Nën hijen e hënës me prirje të vecanta
U hodh në “ krahët e një femre” ….
⦁ Një buzëmbrëmje në fshat
Mendimit i dha frymë
Zemrën celi plot ndjenja
Djaloshi pesimist me ngjyra ngazëllyese…
⦁ Pendari i zoti Sterjo Spasse
Me qindra iluzione mbi jetën e dashurinë
Pyeti pafund gjithë njerëzinë
Pse lind JETA ?!….
⦁ Nga një “strehëz” e vogël buzë liqenit
Pena e brishtë e STERJO SPASSES
Celi një shkëndijë prej qiellit
Drudhëza dielli derdhi si flori në shpirtë
Dha forcën e zgjimit për të gjithë rininë !….
⦁ Si filozofët e lashtësisë
Nxorri dufin thellë nga zemra
Pse e ka të pakët jetën njeriu ?
Fati, pse nuk xixëllon bukur ?
Por, vjen gjithnjë duke u shuar ?…
⦁ Dalëngadalë “gdhendi” romancën
Në të dlirën ndjenjë të botës
“ Nga Jeta në jetë, PSE ?!…”
Mister i pafund në jetë të jetëve….
⦁ Në “ lulishten” letrare të vendit
Pse-ja lindi e u rrit përgjithmonë
Një PYETJE që lëndon zemrën
Rrotullohet rreth qëllimit të Hicit !….
⦁ Nga shekulli në shekull
PSE-ja do ti flasë Njerëzimit
Shkrimtari e rradhiti si një vagon treni
Kurrë nuk gjeti një përgjigje
Kuptimi i mirëfilltë “PSE ?!” mbeti i pafund !….
…………………………………………………….
Në jetë një mister !……
