Poezi nga: Mimoza Nebiaj!
Pse je kaq e heshtur,
Sonte?
Vështrimin hedhur,
Diku larg,
Papritur loti lagu faqen,
Se di kur do takohemi,
Prape?
Vështrimin dot nuk e largon,
Moj Mimoze çfarë te shqetëson?
Dhe ky lot s’po te pushon,
Me thuaj vetëm nje fjale,
Qe ta kem mos te ndjej,
” Mall”…
Ke një brenge dhe dot,
Se thua,
Për ato hallet e tua,
Pse s’mi tregon edhe mua,
Ndoshta nje dite,
Kane për te mbaruar…
M.N.
Valare Gjirokaster.
