fabul
Një pulë dhe një gjel
Hipur në kotec,
Pula krejt memece
Mbylle të shkretën gojë,
I thotë pula me pika,
Jeta ka dhe punë,
S’është vetëm muzika
Unë, zonja pulë,
Jam gjel lajmëtari,
Nga njerëz, kafshë e shpendë
Zgjohem më i pari
Ke dëgjuar ç’thonë njerëzit,
Kur venë e vijnë,
”Mbas zërit të kokoshit,
Ta gjeta shtëpinë”
Pula bën një vezë,
S’pushon ka, ka, ka,
Dhe kur e bën vezën,
Edhe kur e ka
Unë këndoj për qejf,
S’këndoj për t’u dukur,
As të reklamoj
Zërin tim të bukur
Ndaj edhe nuk jemi
Njëlloj ne të dy,
Unë gjej një thërrime
Dhe e ndaj me ty
Të thërras me zë,
Me sa forcë që kam,
Hajde shpejt, moj motër
Thërrimen ta hamë
Atë që bëj unë,
Ti kurrë nuk e bën,
Edhe kur ngopesh,
Ti e shkel me këmbë
Juve një kope,
Unë vetëm i mjeri,
Në gjithë këtë jetë
Nuk m’u vlerësua nderi …
