Pushimet
Mbarësia merr kuptim
I shtrenjëti pushim
Të presim sa me padurim, e vërteta
Zemra ndjen mallëngjim, kështu e ka jeta.
Në çdo aspekt triumfon atdhedashuria
Paçim shëndetin, harmoninë, na shoqëroftë mirësia
Lumuria ndjehët, si përherë vetëvetiu
Pushimet begatojnë nostalgjinë, mrekullisht tjetërsohet njeriu.
Atë që ndjejmë e themi, pa hezituar
Nga çdo kënd i Botës, në vendlindje të bashkuar
Nuk numërohen dot vajtje – ardhjet, sa herë të egziston mundësia
Realisht, përzemërsisht triumfojnë krenaria, dashuria.
Lot gëzimi, kur pikojmë
Mrekullinë e përjetojmë
Të ndikuar nga emocionet jemi
Fatin e mbarë, përherë uroj ta kemi.
( K.O.B )
