Puthje mbi xham
Ti ulesh t’më puthësh buzët e mia përtej xhamit të mjegullt,
Në ishullin e bardhē më të bekuarin .
Zemra ime ka frikë nga harresa e së nesërmes .
Më digjet shpirti nga trishtimi ,
Lotët më rrjedhin në fytyrë si pikëllim dhe dëshpërim .
Unë duhet të jem në gjendje të fluturoj, për të arritur tek ty,
Për të qënë nē gjendje të më prekni .
Unë shoh kuptimin e vërtetë për ta parë botën ndryshe .
Më mëso yllin e veriut për të shkurtuar,
rrugën e ardhjes tek ti ,të ngrihem si tym .
Bëhu shkëmbi im dhe fjala ime e parë .
Bëhu flladi i erës që më lëndoi .
Mos e zgjo më,një stuhi me mua .
Le ta bëjmē të përjetshme dashurinë tonë me heshtjen tonē .
Le ti ndjejmë shkëndijat e saj .
Depërto përmes xhamit të mbuluar nga mjegulla,
Për të marrë puthjen që ëndërron .
About Post Author
