Si ikën ashtu vitet e lumturisë
Që zhdukën siç fryn një erë
Por ta dish veç kupën e vetmisë
Tani që je kaq kohë larguar
Nuk di çfarë kupe pi ti
Në zemër më ke helmuar
Tërë vrerë e tradhëti!
Dhe kur ti kthen dollitë
Plot zjarre nga’ajo verë
S’e di nga i kthen sot sytë
Plot lakmi e vrerë!
Shyqyr që më je larguar
Kaq kohë larg syve të mi
Ashmë dhe unë jam mësuar
Më mirë në vetmi!
Për çastet që kemi shkuar
Kthej diku ndonjë gotë verë
Thjesht për të t’harruar
Që ishe dhe ti njëherë!
