Rreth vëllimit më të ri poetik “Gruaja me këpucët e kuqe” i Autores Lulëzime Malaj,
që doli në qarkullim këto ditë nga Shtëpia Botuese “MUZGU”.
Botues: Mark Simoni
Redaktore: Laureta Petoshati.
Nga Agim Bajrami
Poet
Poezia e Lulzime Malajt në përgjithësi, është poezi e ngjyrave të ndezura shpirtërore,
që burojnë nga rrethanat dhe situatat… Si e tillë, ajo e ka të shkrirë në gen kontrastin dhe
shumëllojshmërinë e formave të shpalljes dhe reflektimit. Herë – herë ajo vjen tek lexuesi,
si një letër e nxehtë dashurie dhe malli, dhe herë të tjera, si një notë e përmallshme dashurie,
arratisur nga telat e një kitare, duke mos patur asnjëherë të njëjtën pamje dhe konfigurim artistik.
Pasqyrë besnike e një gruaje me temperament dhe shpirt rebel, që nuk e sheh kurrë gotën e jetës
asnjëherë gjysmë bosh, por gjysmë plot, komunikimi me të nuk mund të jetë i aq i lehtë dhe formal.
Në të vërtetë, poezi të tilla, nuk lindin për tu harruar menjëherë, sapo t’i lexosh, sepse ato ligj të parë
të tyren, nuk kanë hedhjen e impresionit, apo pasqyrimin e tij, por interpretimin e tyre, sipas filozofisë
dhe logjikës me të cilën është brumosur autorja
