(Universitetit Bujqësor)
Imer Hysa
Asgjë nuk qenka si më parë
Gjithçka pothuaj e tjetërsuar
Nga ndërtesat ngjyrë shpërlarë
Dhe gjer te pylli i gjelbëruar.
Dhe fakultetet s’qenkan ato
S’i paskan më emrat e parë
Shumë nga godinat, pa shiko
Paskan ngel’ si njollë në hartë.
Ku janë ato, rrugët e ngushta
Që gjarpëronin përmes pyjesh
S’ka trëndafila, as ligustra
As portokalle, as parqe bletesh.
Nuk qenka më vreshta e rrushit
As fusha e sportit te reparti
Lavanderia askund nuk duket
Mensën aspak syri s’ma kapi.
Malli më dogji për miqtë e hershëm
Vallë, ata sot ku mund të jenë?
Disa prej tyre i kam ndeshur
Ndërsa shumica e lanë atdhenë.
Malli më ndizet për profesorët
Që në atë kohë ishin, si prind
Për ta në zi, ngjajnë auditoret
E korridoret nga heshtja nxijnë.
Diku në qendër e ndaloj hapin
Dhe sjell ndërmend një tjetër jetë
Kur me ca miq e nisëm vrapin
Tek ëndrrat hidhnim në gazetë.
Dhe erdha sot te ky vend prapë
Në fakt, u ndodha pak rastësisht.
O zot, një brengë në gjoks ç’më kap,
Dhe malli prush ç’më djeg në shpirt!
Nuk qenka më ky vend, si e lashë
Në moshën e hershme studentore.
Ky vend i shenjtë, më i bukuri start
Për rrugët e jetës, ka mbetur prore…
