Sanie Rrokaj:Trëndafilat


TRËNDAFILAT

Ecje rrugës së gjatë plot

Errësirë ..

Nga mbas të ndiqte hija jote….

kopshtin me lule ëndërroje..

me aromën e tyre shpirtin

të qetsonte .

Vargjet më erdhën me ritme të kaltra

Ndër degë të trëndafilit një flutur e

Bardhë ……

aromën e lundronte..

Trëndafili i kuq gjak pika– pika

pikonte .

Nga gjëmbi në kraharor

kish marë ..

që vajza ta dashuronte..

Lulet e trëndalilat e kuq

nuk janë veç për urim

Ata udhëtojnë

Në rrugë me gjëmba .

Ku trëndafili është përqafim.

me fjalë të ëmbëla një ledhatim.

Trendafilit që është lulja më e bukur

I bërë me gjëmba që të shpon

nga gjaku i birbilit që s”pushonte

Nga dashuria e madhe plot aromë.

Birbili u ul mbi një pemë

gjithë natë të këndonte për dashurinë..

Deri në agim …..

derisa trëndafili çeli gonxhet

edhe se nuk ishte e përshtatshme stinë

Ah sa do të donja ….

Që trëndafili siç ka aromën

të kish edhe dashuri….

si yjet me hënën rrethuar

E dielli plot shkëlqesi .

Vargjet më erdhën me rime

I dhashë shpresë vargut tim

ngjyrat e ylberit ti vargëzoj

ti bëja urim për Shën Valentinë .

Uroj të gjithë kush ka ditëlindjen

Në këtë ditë të bukur sot

ngarkuar me petale lulesh

Gëzuar nga jetë e motë.