Lundroj me ëndërra .
Ëndërrat e jetës
janë të bukura .
Jeto jetën
si bukurinë e shpirtit tënd .
Jeta është pranverë e lulëzuar
doja të më zgjonte me këngët
e zogjëve .
bletët të vinin përreth,
lulet të hapnin petalet e tyre
era të përhapej gjithandej .
Birbilat të këndonin këngën
e tyre të bukur.
Fëmijët te qeshur e të gëzuar
të mbushnin kopshtet e lulëzuar.
Trëndafila të shikoja.
Pemë të çelura.
Dilli ç’do mëngjes të ndriçoi.
Stinët të mos na trishtojnë.
Hëna e bukur rrezet e saj
me diellin bisedon e luan.
Ylberet me puhizat e lehta
ngjyra —– ngjyra .
Zoqtë zbresin në ajër duke kenduar.
Në dritare flakërojnë rrezet e diellit
te buzëqeshura.
duke folë me jorganin e
blertë të barit në kopësht.
Mëngjezet i zgjojnë vetem kenget.
Tani po marin frymë edhe lulet .
Agim i bukur i ditës me fyellin e bariut
dashuruar në bjeshkë .
Në oborrin tim prej uji dhe dielli ,
Të shkundim edhe njehere
kengen e tretur.
A do duhen me shume kujtime,
qe me trohat e shpirtit
Ta rrokim kengen e gjetur.
Mendimet e mia të brishta
i hedh mbi ujin kristal,
siç ja hedh melodinë culës dyjare.
Mbi atë lëndinën e bukur .
ku veç lulet kundërmojnë
dhe birbilat ja thonë këngës .
Sanie .Tushi .Rrokaj .
About Post Author
