Poezia është një romancë
e bukur dashurie,
e ëmbël që të jep
Të jep emocion dhe bukuri
kur e thua me vargje brilante
është ndjenjë dhe frymëzim .
Ngjan me të bukurën magji.
Është si vetë dashuria
kur nuk deformon vargjet
Kjo quhet poezia .
Është diell i pangopur
netët , yjet dhe hënën
që jep dritën në gjithësi.
E ngjyen penën jetës –popull
me dhimbje -brenga ,
vuajtje –halle ,
loton ,pena magjike
fletës së bardhë ,
Dashurinë e nënës
nxirrte nga shkronjat
sythet ,dhimbjet .gëzimet
E fliste me gjuhën e saj
me atë gjuhën madhështore.
Pena e mëndje ndriturve poetë,
jeton mes ëndërrave të bukura
të dashurisë.
Vashës , maleve e deteteve
lumenjëve e kodrave
Luleve e bukurisë .
Tërë stolitë e botës përmbi krye .
Poeti kur mbaron dita
mbyll derën e llogjikës
dhe hap dritaren e ëndërrave .
Në të gjitha zhanret e bukurisë
poeti është artë .
dhe arti nuk shuhet kurrë .
Dashuro poezinë me zëmër e shpirt
Aty gjën mrekullinë e lumturisë .
Kur shkruan poezi
zëmra dhe shpirti janë
në duel të plotë harmoni.
Poezija frymon botën
si vetë dashuria,
duke e bërë hyjnore
duke motivuar vaxhdimësinë e
jetës .
Poetët janë muza dhe shpirti i
ëndërrave shpresë ,
janë fryma dhe muzikaliteti
i fjalës shënjtëruar.
Të sjellin dashurinë e botës
në duar .
Yjet i ulin nga qelli i kaltër
me zogj duke biseduar ..
Hënës i japin shkëlqesinë
diellit rrezet e tij të ndriçuara .
Ylbereve ngjyrat e bukura
të motivuara .
Deteve kaltërsinë.
Dashurisë i bën skalitje
me aromë purpure.
Qiellin blu me diellyje.
Damarët e njeriut vertikal
në kopësht shartim,
zoq e lule për shqisa.
Në bebza të syve
qëndisma për agime brezash.
Cicërimat e zogjëve
zgjime të ëmbëla për poetin,
që të mbush çdo boshllëk në
shpirtin e tij zemërthyer .
Ëndërrat e udhëtimit gërshetuar
me mallin e nxehtë
i kthen nga e para ,
aty ku zemra e poetit
të pulësojë e qetë.
Dhe loti e zëmrën
nuk e mbytë trishtimi.
E ëndërra e ngrohtë
të rrijë zgjuar nga gëzimi .
Poeti është ëndërr prej gjethi
që përkthen lumin ,
njëqind burime njëzëri
dhe zoqtë që venë e vinë
zgjuar ecën nëpër mjergull
pa zemër në fluturim.
Thanë dete dhe oqeane
Me gjak shkruan poezinë .
Mos nënëvlersoni poetin .
Se s’bën kompromis në penë
se i rrjedh gjak i pastër
Se i rrjedh gjak i kuq në venë.
Respekte për të gjithë poetët dhe poeteshat .
mos u shteroftë pena kurrë .
Si ujë që rrjedh nga zalli
në stuhi e në furtunë .
About Post Author
