Sherife Allko
Hija ime dhe gjinkalla

Eci…eci….dhe eci!…
nëpër zhegun e nxehtë,
ku qielli ,si kupolë e zjarrtë ,
lëshon mbi tokë,
miliona penj të kaltër ….
Hija ime vallëzon ,
me ecjen time të virgjër .
Kënga e Gjinkallës dëgjohet .
Këndon veç këndon ajo ,
S’do t’ia dijë për vapën .
Në zhegun e nxehtë përvëlues ,
Gjinkalla këndon e krekosur ,
për mua nuk mendon asnjëhere ,
nëse dua ,apo s’dua ta dëgjoj ,
këngën me zërin e saj tê çjerrë .
Sipari veror hapur enkas për të ,
Spektator ,ka grurin e argjëndtë .
Gjinkalla me fustanin e saj jeshil
veç këndon sa të luan nga mentë.
Por papritur s’dëgjohet më !
Si duket plasi nga marazi .
Unë, përsëri eci, me hapin gjurmues,
në zhegun e nxehtë përvëlues !….