Sherife Allko:Këpucët e vjetra


KËPUCËT E VJETRA

Një palë këpucë të vjetra vesha .

Desha ti bie botës rreth e përqark.

Të kërkoja të vërtetën fytyrë qeshur .

pyesja njerëzit nëse ishin të lumtur .

Dhe kohët vrapojnë nën diell ,

dhe ndoshta me stuhi .

Njerëzit ankohen dhe mërziten ,

Nuk ka asnjë iluzion për një lajm të mirē .

Mbi këpucët e vjetra,

lëshoja gjithë peshën e trupit të lodhur nga vitet ,

nga zjarret që digjen në këtë copë tokë

Djeg dhimbjen e kohërave të largët që vrapojnë nëpër kodra .

Së shpejti do ta mbaroj këtë maraton ,

por duhet të jem e kujdesshme për të frenuar

dhe të bëj një pushim të nevojshëm .

Siç bëjnē bletët në çdo lule aromatike .

Ora dhe koha rrjedh si një lumë në një drejtim .