Në ëndër se ç’shëtita mbrëmë,
Në shtëpinë e prindërve,fjeta në lëmë,
Aty në Selishtë, kallinj duke mbledhur,
Kali shinte grurin, me vrap duke bredhur.
Tek pragu i shtëpisë, arra ishte ngjitur,
Një vit mbillnin grurë, vitin tjetër misër,
Tërë sinoret e arës, i pashë dhe i brodha,
Me shokët e mëhallës, natën aty kalova.
Në oborrin e madh, shëtita pa frikë,
Në të majtë të tij, kishim një plevicë,.
Kur u futa brenda, kali mirë më njohu,
Mua më përshëndeti dhe hingëlliu.
Erdha të të shoh i thashë,shihemi prap nesër,
Kur të shijmë grurin, në arën e vjetër,
Gjumi im i natës ishte shumë i ëmbël ,
Në mëngjes u zgjova, shëtitja ishte ëndër.
