- Në qytetin, që më përcjell edhe poezi të trishtë
Nga Spasse Thanasi
Saranda,
qytet i zhytur në betone
ka shëtitoren e vetë
që krijon zhurma në breg
dhe klithin shkallaret pa shteg…
Nuk i duhen fantazmat mbi trotuare
Për të shënuar modernitetin e ri
Ndërton portretin e vetë
ky qytet i lashte
Zhytur nëpër ujëra !….
Saranda,
Qytet që qan palmat e dikurshme
që vdiqën në shëtitore
Ringjall dëshirat e tyre
Me peng ngashëruar ….
Kjo brengë detare mbi valë
Si një peshkatar që nuk ndjen
mëngjesin e vetë….
Pulëbardhat mbeten të vetmuara
Pa puthje në hapësirë
Nuk gjen vetveten kurrë !….
Eh, ky qytet shenjtorësh
U kthye në beton
Qan edhe natën
me xixëllimat e ujit
që treten nëpër ujëra
me pasthirmat njerëzore
lëshuar nëpër shëtitore :
- Ku je Sarandë ?!
- Ku është bukuria jote mbi valë ?!
- Pse hesht në këtë Det Jonian ?!
- Si vajzë e shëmtuar në breg !?…
