Shi i pranverës sime,
Sa të duash bjer!
Më kot kërkon t’më pengosh në këtë botë,
Netëve, kur përtej digjen yjet.
Gjurmët e hapave të mia s’m’i fshin dot.
Shi i pranverës sime,
Bjer, gjer n’agim!
S’e fsheh dot me zhuzhitjen tënde
Ecjen time në vite
Drejt zemrave të lënduara të popullit tim.
Shi i pranverës sime!
Piklat e tua, sado litar,
Pranverën, dimër më s’ma kthejnë.
Jam ky që jam.
Për tokë rrëzuar, kurrë s’do të më gjejnë.