Shkova njehere nga Treblova
mobiluar per ne zbore
neper pyll me kocimare
Mbas ca vitesh vajta prap
kishim bere ca miq te rinj
me caktuan sinixhi
me kane ngopur me raki
Ate raki nuk e njihja
me thane eshte kocimare
nuk qendroja dot ne kembe
nje jave pa u ngritur fare
Aty ngreu e aty bjer
me merrej mente si pule
tatepjete me te poshte
sa arrita ne Kocul
Nga atehere deri sot
s.dua ta shoh as si frut
eshte e bukur ne te pare
po e hengre te keput
