SHKRUAJ PËR GJITHÇKA
Sheqere Sina

Shkruaj për trumcakun në pemë,
Që çukit kokrrat pa u ndjerë,
Për urithin që gërmon si turjelë,
dhe bën galeri nëntokë thellë,
Shkruaj për hallexhiun vargje,
Që vuan për fëmijët në lagje.
Me vargje i qaj hallin hallexhiut
Farefisit familjareve të komshiut
Shkruaj malin e fushën me lule,
Për dallëndyshen që në fole ulet.
Shkruaj për vendlindjen për atë tokë,
Për prindër, fëmijë, miq e shokë.
Shkruaj për shqipen tonë dykrenare,
Qëndron mbi shkëmb e s’trembet fare.
Shkruaj për vajzat, burrneshat shqiptare,
Që në gojë të ujkut hedhin valle.
Shkruaj për atdhetarët e mi te shtrenjte,
Që në dhe’ të huaj kanë mbetur përjetë.
Shkruaj për nënat tona të vetmuara
Me lotë në sy po presin të verbuara.
se malli për djemtë i ka përvëluar,
dhe meraku që shtëpi s’i kanë martuar.
Shkruaj për amanetet në gurë e themel
Bashkë me varret thithin rrezet me diell.
Po shkruaj për një dallëndyshe të ngrirë
Qe skifteri për të nuk pati mëshirë.
Shkruaj për burrat e shquar të këtij vatani,
Që në gjithë botën u ka shkuar nami.
Po shkruaj për këtë tokë të varfëruar,
që ka ngelur shkretë dhe e papunuar.
Me këtë stilolaps të thjeshtë po luftoj,
Dritën e diellit njerëzve t’ju dërgoj…
Shkruaj për një yll, që botën ndryshoi,
Vaksinën sajoi nga vdekja të na shpëtoi.